Öykülerle Hekimhan

Dedelerden torunlara genetik yollarla aktarılmış, iyileşmeyen bir memleket hastalığıydı bizimkisi. Gurbetin de sılanın da sözlük adı hep Hekimhan’dı. Boynumuzda eski sevdalardan kalma üç kayıp heceyle dolaştık durduk yıllarca şehir şehir. Dalından kopup bahtımıza konmaya hazır sararmış yaprak kırıntıları mevsimlerimiz oldu hep. Bir tek kar-kış üşütür sanırdık insanı, meğer en çok hasretler üşütürmüş.

Andıkça, özledikçe veya arada bir de olsa gittikçe dünyanın kalbi avuçlarımızda atıyor sandık. Bir bağlama sesi duyduğumuzda içinden memleket çeşmeleri akan türküler mırıldandık ve yorgun kalbimizi şarkılara teslim edip, boynumuzda özlemlerden örülmüş o üç heceyle yola çıktık.

★

Çocuklarını kitap almaya tören yerine götürür gibi el ele tutuşturup, şehrin en işlek caddesinde şarkılar söyleyerek yürüyen mahalleli samimiyetiyle bir araya gelen; 22 Hekimhanlı yazardan ve 36 öyküden oluşan bu kitabın içine papatya, kayısı çiçeği ve bolca defneyaprağı yerleştirdik. 

Biz birbirimizi tamamlayarak yürüttük bu çalışmayı, şimdi ilçenin bütün ışıklı sokakları size teslim…